Elementem budującym pień psychoanalizy jest tzw. teoria relacji z przedmiotem. Jej główną właściwością jest przesunięcie akcentu z tematyki popędów, oddzialujących na ego, na warstwę relacji. W opublikowanej kilka lat temu pozycji, prezentującej najistotniejsze punkty powstałe W współczesnym zakresie psychoanalizy, użyłem pojęcia „psychologia relacji interpersonalnych”. Psychoanaliza W obecnym podejściu jest teorią międzyludzkich relacji plus ich zaburzeń. Treść ta pojawiała się już u Freuda. Analiza informacji to wyraz, który określa metodę analizy. Obiektem zainteresowania przestaje być psychologia, odbierana jako monada, psyche solipsystyczna (subiektywna psyche jest dobrym bytem realnym, wszystko drugie to wyłącznie jej przekonania), W skupieniu badań znajduje się to, co występuje pomiędzy jednym plus pozostałym człowiekiem, więzi pomiędzy nimi (pozostajemy przy tej terminologii, zdając sobie sprawę, że historia to słowo naduzywane, o słabych konturach).

Analiza psychiki

Teraz nadszedł okres na opracowanie pytania o naukowy charakter psychoanałizy. Już W przedmowie wsporninałiśmy, iż szczególnie zakłada się tej dyscyplinie nienaukowość. Nawet jak psychoanałiza stawała się kierunkiem uniwersyteckim, zaistniała W obrębie medycyny, nauk społecznych czy pedagogiki, lub podobnie niczym we Frankfurcie, wpadła w obszar wydziału psychologii, radziło się, że jest tutaj „gościem”, widziało się ją z dzikim dystansem, jako wiedzę o wyjątkowo niebezpiecznym statusie. Zanim odpowiemy na dane wyżej pytanie, opiszemy krajobraz nauki, naszkicujemy przegląd nauk ścisłych. Zainteresujemy się myślami z kręgu teorii nauk: uporządkowaniem dziedzin naukowych według metod, wiedzy oraz ich realnego wykorzystania, istoty różnic i podobieństw między nimi. Mogę być specjalistą zaledwie w jakiejś dziedzinie nauki; tylko W niej doskonale się orientuję i potrafię Wszystko jeden kontrolować. W pozostałych płaszczyznach jestem zdany na świadectwa kolegów, którzy czują się lekarzami w pojedynczym obszarze. W tej formie dla każdego naukowca jego mowa ojczysta staje się niemal językiem obcym. Naturalnie jest potencjalne przełożenie terminologii technicznej na język potoczny, wtedy też pojawia się szansa wytłumaczenia sensu skomplikowanych pojęć specjalistycznych. O tym, iż takie próby się udają, świadczą liczne opracowania popularnonaukowe. Zwykle jednak W takich wypadkach jest niebezpieczeństwo uproszczeń; ja sam zresztą, wykonując ów artykuł, również wystawiam się na współczesne zagrożenie. W każdej dziedzinie naukowej istnieją bowiem treści, których wieloplaszczyznowe stanowienie wyłącznie z trudem oddaje się przetłumaczyć na język potoczny. Przetłumaczenie nazw szczegółowych metod ciekawych oraz męczącej wiedzy na język codzienny reguluje W każdym przypadku zubożenie ich wyrażania. W tych okolicznościach mogę, natomiast nie muszę, wierzyć w Zeznania naukowców. Jeśli im nie dowierzam, wciąż pozostaje mi możliwość poznania owej dziedziny nauki, doświadczenia oraz niezależnego używania jej metod. Potem mogę, nie dzieląc się z obserwacją autorytetów, sprawdzić, czy jeszcze raz, wykorzystując tychże samych metod, otrzymam identyczne dane.

Nie łatwe odpowiedzi

Wszelkie umiejętności zawierają naukę i oddają ją ogółowi poprzez publikacje W pismach i sztukach. Składnikiem nauki staje się jednak wyłącznie to, co uchodzi za określone, tzn. realne do udowodnienia, coś, czego nie zapisano w zabieg przypadkowy. Trzeba najpierw przeprowadzić regularne badania, w trakcie których przy pomocy specjalnych metod upewnia się hipotezy Tenże system funkcjonowania jest dopuszczalny W obrębie nauk przyrodniczych, wymiernych. Tutaj, W strukturze nomotetycznej, regulowane są prawa, np. zasady szczegółowe, spośród jakich po wielu próbach podaje się wnioski, służące do tłumaczenia powszechnie obowiązujących prawidłowości. W szerszym znaczeniu mówimy o umiejętnościach empirycznych. Wiedza www.ego-warszawa.pl.